Σύμφωνα με την παράδοση, που κατά τόπους διαφέρει, ο πύργος της Πλάκας συνδέεται με την ακόλουθη ιστορία: Κάποτε λέει στο νησί υπήρχε ένας βασιλιάς που είχε μια κόρη όμορφη σαν νεράιδα. Δυο παλληκάρια ξακουστά για την ομορφιά και την ανδρεία τους είχαν εκδηλώσει τον θαυμασμό τους και περίμεναν την απόφαση της βασιλοπούλας.
Η βασιλοπούλα δεν μπορούσε να διαλέξει γιατί δεν ήθελε να στεναχωρήσει κανέναν από τους δύο και έτσι έπεσε σε μελαγχολία. Ο πατέρας της, που δεν μπορούσε να την βλέπει στενοχωρημένη, μια μέρα της ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να κάνει δυο μεγάλα έργα στο νησί.
Το ένα αφορούσε το κτίσιμο ενός πύργου στην εξοχή για να πηγαίνουν το καλοκαίρι να χαίρονται τη φύση, και το άλλο τη μεταφορά του νερού από την περιοχή «Κάμπονες» στη Χώρα. Έπρεπε όμως κάθε ένα από αυτά τα έργα αυτά να τελειώσει σε μια μέρα.
Έβγαλε λοιπόν φιρμάνι ότι όποιος τα κατάφερνε πρώτος να τελειώσει ένα από τα δύο έργα θα έπαιρνε και τη βασιλοπούλα για γυναίκα του. Τα παλληκάρια σαν άκουσαν το φιρμάνι του Βασιλιά, συμφώνησαν μεταξύ τους, το ένα να κτίσει τον Πύργο και το άλλο τον αγωγό μεταφοράς του νερού.
Το πρώτο παλληκάρι με μεγάλη προσπάθεια και τη βοήθεια της αδερφής του κατάφερε να τελειώσει τον πύργο λίγο πριν βασιλέψει ο ήλιος και χωρίς να χάσει χρόνο ξεκίνησε για το παλάτι. Το ίδιο όμως συνέβη και με το άλλο παλληκάρι που κατόρθωσε να φτιάξει τον αγωγό του νερού.
Έτσι έφθασαν ταυτόχρονα στο παλάτι και θέλοντας ο καθένας να εμποδίσει τον άλλο να μπει πρώτος μέσα άρχισαν να τσακώνονται. Η Βασιλοπούλα έτρεξε να τους χωρίσει αλλά ώσπου να πάει τα δυο παλληκάρια κείτονταν νεκρά στα σκαλοπάτια του παλατιού.
Η Βασιλοπούλα από τη λύπη της που έγινε αφορμή να χαθούν δυο τέτοια παλληκάρια, αποφάσισε να αποσυρθεί από τα εγκόσμια. Μόλις πέθανε λοιπόν ο πατέρας της εγκαταστάθηκε στον Πύργο, και τα βράδια που είχε αστροφεγγιά ντύνονταν με κάτασπρα ρούχα, ανέβαινε στην κορυφή, καθόταν σε ένα τρίποδο σκαμνί, κοίταζε τα αστέρια και προφήτευε τα μελλούμενα με μεγάλη ακρίβεια. Μόλις άρχιζε να ξημερώνει κατέβαινε και κλεινόταν στον πύργο. Αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, μέχρι που μια μέρα γκρεμίστηκε ο πύργος και η βασιλοπούλα εξαφανίστηκε.
Μετά από πολλά χρόνια, κάποιοι βοσκοί, σκάβοντας στα ερείπια του πύργου βρήκαν άθικτο το τρίποδο σκαμνί της βασιλοπούλας και το φέρανε στο χωριό. Από τότε το χωριό ονομάστηκε Τρίποδες και πάνω σε αυτό γράφτηκαν και οι πρώτες κοινοτικές συνεδριάσεις.
Όσο για την βασιλοπούλα, λένε πως τα βράδια τριγυρίζει ακόμα στον Πύργο και ψάχνει το τρίποδό της..
| Πηγή | www.tripodesnaxou.gr Βιβλίο: ΤΡΙΠΟΔΕΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΜΥΛΩΝ (Ν. Κεφαλληνιάδης), Έκδοση Συλλόγου Τριποδιωτών Αθήνας,1979 |
